De Onze-Lieve-Vrouw-ten-Hemelopneming, in classistische laat-barok, kreeg haar huidige aanzicht in de 18e eeuw: het koorgedeelte onder één dak, het herbouwde schip en drie beuken onder één dak, waarbij de muren grotendeels bewaard bleven. In 1872 werd het schip verlengd en werd de vieringtoren vervangen door een westertoren. De kerk werd gerestaureerd in 1957. De kerk is voorzien van schitterend 18e eeuw meubilair : een portiekvormig hoofdaltaar met beelden van Onze-Lieve-Vrouw-Ten-Hemelopneming, Sint-Jan Evangelist en Sint-Petrus en medaillons van de vier westerse kerkvaders. Laat-barokke communiebank met elf panelen in houtsnijwerk, met symbolische voorstellingen van de eucharistie, hersteld in 1872-1873. Het orgel (1876) werd vernieuwd in 1953-1954. De doopvont van wit en zwart marmer uit 1783, met een geelkoperen deksel uit 1784. De kerk, de site, het gemeentehuis (1786), het gemeentepark met hoogstammig groen en de onmiddelijke omgeving zijn sinds 1981 beschermd.