Het Broodhuis (Maison du Roi in het Frans), dat vandaag het Museum van de Stad Brussel huisvest, is een gebouw met wortels in het verre verleden van de Grote Markt. Dit marktplein was al heel vroeg in de geschiedenis van de Stad Brussel het economische centrum. De handelsactiviteiten concentreerden zich rond een reeks hallen of overdekte markten gelegen aan de noordoostelijke kant van het plein. Daar bevonden zich in de 13de eeuw, op een terrein dat aan de hertog van Brabant toebehoorde, de vleeshal, de wolhal, de lakenhal en de broodhal. Deze hallen waren eenvoudige houten constructies die de handelaars en hun kraampjes beschutting boden tegen het weer. Hoewel het hallencomplex verdween in het begin van de 15de eeuw, bleef men in het Nederlands de opeenvolgende gebouwen op de plaats van de vroegere broodhal meestal Broodhuys noemen. Maar eerst bouwde de hertog er ‘s Hertogenhuys waarin hij kantoren onderbracht met een financieel karakter, belast met het verdedigen van zijn belangen in de stad en meer bepaald het innen van belastingen. Later kwamen daar nog bijzondere gerechtshoven bij die van zijn gezag afhingen en bevoegd waren voor overtredingen op het bos- en het jachtrecht in onder andere het Zoniënwoud.