Het ruiterstandbeeld "Straufhain" werd in het jaar 1975-1976 gebeeldhouwd door de Gentse kunstenaar Koenraad Tinel. Het beeld (voetstuk niet meegerekend) is 3,5 meter hoog, gesmeed uit staalplaat en weegt bijna 1 ton. Het geeft een ronddolende ruiter weer die op zoek is naar avontuur. Hij brengt geen oorlog, dood of vernieling, maar een boodschap van vrede en vreugde.

Volgens de beeldhouwer is Straufhain "de weergave van de mens doorheen het leven, in goede en slechte dagen. Hij is een soort Uilenspiegel. Hij ziet het goede en het slechte - de alledaagse werkelijkheid -, verbergt zijn emoties onder de emmer op zijn hoofd en spot met het leven".

Dat is ook de reden waarom hij geen helm, wapen, lans of zwaard draagt. Die zijn vervangen door een eigenaardig hoofddeksel dat op een omgekeerde emmer lijkt, met daarop een mysterieuze uil. Met zijn rechterhand slaat hij op een grote trommel en met zijn linkertenen bespeelt hij een accordeon.

Het paard is een en al beweeglijkheid. Zijn manen en staart lijken wel meegevoerd te worden door een felle wind. Met een krachtige beweging stoot het zijn rechtervoorbeen in de lucht.
De naam Straufhain verwijst naar een dorp in Duitsland waar de kunstenaar aan het einde van WO II als kind met zijn familie onderkomen vond.

Maar wat willen paard en ruiter nu eigenlijk? Door welke gevoelens worden ze gedreven? Welke les, welke boodschap willen ze ons geven? Wij laten dit over aan uw verbeelding.