Deze geelkoperen handen worden "De Zelfgave" genoemd en zijn een realisatie van Simon Lewi. Het monument bestaat uit twee handen, de ene hoger en flink gestrekt, de andere lager en gebogen: als het ware hulp en steun zoekend. Het is een zwakke hand die steun zoekt bij een sterke hand of juister: een zwakke, hulpbehoevende mens die steun zoekt bij een sterkere mens.

Het kunstwerk verwijst enerzijds naar het leven van Pater Damiaan, die zichzelf gegeven heeft aan de melaatsen van Molokaï. Hij was de sterke en gezonde steun en toeverlaat voor de melaatsen die door iedereen verlaten waren.
Anderzijds staat het ook symbool voor de inhoud van het werk dat in het Geriatrisch Centrum gebeurt. Er worden mensen opgenomen die hulp en steun behoeven omdat ze zich wegens ouderdom zelf niet meer kunnen behelpen. Ze komen hun steun zoeken bij sterke, jonge en bekwame mensen zoals dokters, verpleegkundigen, ...