De Broekelei is een fossiele riviermeander die zo’n 10.000 jaar geleden ontstond. Tijdens de laatste ijstijd waren Dijle en Demer grote en belangrijke rivieren. Met het smeltende ijs en water voerden de rivieren tonnen zand mee. In die periode hadden Dijle en Demer ter hoogte van Keerbergen een enorm brede bedding, met overal zandbanken. Samen vormden ze zogenaamd vlechtende rivierarmen in deltavorm. Eigenlijk stroomde de Dijle toen zuidelijker door de huidige Leibeek in Haacht. De Demer vloeide af via de Laak in Tremelo en via de huidige Dijle. In drogere perioden werd minder water afgevoerd en de rivieren krompen. In de drooggevallen beddingen begon het zand onder invloed van de wind te verstuiven en vormde rivierduinen. De wind kwam toen hoofdzakelijk uit het westen zodat de duinen ten oosten van de vallei lagen. Aldus werden de Brabantse kempen gevormd met de typische zandrug van Bonheiden-Keerbergen-Tremelo. Demer en Dijle maakten toen in hun vallei enorme lussen. Wanneer die meanders werden afgesneden van de rivier bleef een nat, laaggelegen gebied, geïsoleerd in de vallei achter. In die “broeken” kon veenvorming optreden.

Foto: Kinnaer, Anse / CC BY (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0)