De kerk van de H. Carolus-Borromeus uit 1865 is een van de schitterendste voorbeelden van neogotisch eclecticisme in de regio. Ze vormde de aanhef tot het ontstaan van een nieuwe, sinds 1976 beschermde dorpskern nabij de wijk Haantje, compleet met pastorij, kerkhof, scholencomplex, ... Het eenvoudig degelijke basicale ontwerp, opgetrokken uit ter plaatse gewonnen baksteen, valt op door zijn sierlijke stijl met spitsboge, kruisgewelven, pinakels, een wandeling om de ranke torenspits, straalgotieke (wielvorm) rozetvensters en lancetvensters in grisaillekleur van Frans witsteen, zacht hellende daken, zijkapellen (symboliek leven en dood) die de overgang vormen naar de kruisbeuk, steunberen en blindnissen in de voorgeveltop. De kerk werd geconsacreerd op 24 mei 1881. Het exterieur werd volledig gerestaureerd tussen 1974 en 1985. Het harmonieuze interieur en meubilair zijn een ode aan de neogotische stijl van de school van Bethune.